Polaniec

Z badania wynika, że w ostatnich latach stworzono techniczne podstawy dla swobodnego komunikowania się mieszkańców obszarów wiejskich w internecie. Tworząca się na obszarach wiejskich sieć instytucji i organizacji (Lokalne Grupy Działania, Lokalne Grupy Rybackie, Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich, jednostki samorządu terytorialnego, organizacje pozarządowe) - wymaga wręcz, by w komunikacji związanej z ich działaniem, na szeroką skalę wykorzystywano instrumenty komunikacji w sferze publicznej. Przeciętny mieszkaniec polskiej wsi jest jednak w internecie bardziej konsumentem gotowych treści niż ich współtwórcą. Cyfrowe techniki komunikacyjne są dla niego bardziej źródłem rozrywki i narzędziem porozumiewania się w sferze prywatnej, niż narzędziem, które można wykorzystać do mobilizacji i łączenia zasobów społeczności lokalnych, współpracy i porozumiewania się w osiąganiu wspólnych celów. Innymi słowy -  wykorzystanie nowych mediów na obszarach wiejskich nie wpływa znacząco na budowanie lepszej jakości kapitału społecznego.

Dzisiejsza wieś ma jednak szereg potencjałów, które mogą sprzyjać zmianie tego stanu rzeczy. Pierwszym i niezbędnym krokiem, by to osiągnąć, jest zmiana postaw użytkowników nowych mediów, przede wszystkim poprzez skłonienie ich do aktywnego i kreatywnego korzystania z możliwości, jakie stwarzają cyfrowe technologie komunikacji. Podstawową rekomendacją z badania jest potrzeba opracowania i wdrożenia konkretnych narzędzi wspomagających tworzenie sieci społecznych na wsi na wstępnym etapie ich rozwoju (media internetowe, platformy blogowe, itp.). Narzędzia takie można tworzyć w oparciu o dostępne już w sieci usługi - np. serwisy społecznościowe. Kto mógłby być odbiorcą tego rodzaju oferty? Kto twórcą? Z jakich elementów powinna się ona składać? Jak ją promować i finansować? - na te pytania i inne poznamy odpowiedź w następnym projekcie badawczym, którego potrzeba przeprowadzenia wydaje się konsekwencją dotychczas sformułowanych wniosków.